21 Eylül 2016 Çarşamba

Veda




Vedaların mevsimi ve sonrası olmaz sevgilim.Zamansızlığı olur.Kışa döndürür kalbi.Kalp hep üşür.Sabit bi yerde kalır insan.Haberin yok sanırım bütün bu olanlardan.Daha az mutlu oluyor insan daha az gülüyor daha az seviniyor her şey hep daha az oluyor.İzin vermedim ben kalbime.Kalbime hiç kış gelmedi.Ama daha az güldüm daha az mutlu oldum.Her şey daha azdı.Kalbimi hep ılık tuttum.Seninle.

Ben hâla en son o yerde takılı kaldım.Yüzünü saatlerce izlediğim o yaz gününde.En sevdiğim beyaz gömleğim vardı üstümde.Hâla en sevdiğim gömleğim o.Hâla sen kokuyor.Titreyen ellerin hâla gömleğimin üzerinde.Ne zaman kalbim kış tutacak olsa o gün geliyor aklıma.Gülüyorum kalbim ısınıyor.Yüzündeki her bir noktayı ezberlediğim o günde.O gün bir kez daha anladım sevgilim.Sen en güzeldin.En güzel hikâyemdin.Karşımda titreyen kalbinle gülüyordun.Avuçlarımdaydı yüzün.O gün son kez avuçlarımdaymış yüzün.Bilemezdim.Bilsem hiç bırakır mıydım?Daha sıkı sarılmaz mıydım hiç ? Daha güzel öpmez miydim?

Ben arada hâla gidiyorum o yere.Sanki sürpriz yapacakmışsın gibi.Arkamdan gelip soğuk ellerine gözlerimi kapatıp yeniden hiç bırakmayacakmışsın gibi bekliyorum.Biliyorum.Ne sen geleceksin ne de bir daha kimsenin beni öyle güzel öpmeyeceğini.Beni en güzel sen öptün.En güzel sen sarıldın bana.Ama en çokta sen bıraktın beni.Her defasında bir kez daha bırakıyorsun beni.Hiç yorulmadan.Sahi hiç mi yorulmadın beni bırakmaktan.Ben de hiç yorulmadım beklemekten.dedim ya yetmedi gitmen kalbimi kışa döndürmeye.Ben her gün yeniden doğuyorum her gün yeniden ölüyorum.

Vedaların mevsimi olmazmış lâkin eylül bir başka...sevgilim.






20 Eylül 2016 Salı

Bırakalım(RAKI)




Böyleydi işte bazı geceler...

Gece hep içime dolardı benim.Avuçlarımda yıldızların tek tek kayışını izlerdim.Her yıldız kaydığında bir tek dileğim vardı.Mâlumun.Yabancı değilsin konuya.Çok mektup biriktirdim.Her gece en az dört tane.Hiç bitmedi o mektuplar.Ve hiç okunmadılar.Zarfları buruş buruş.Bi mânası elbet vardı bu durumun.Bilene aşk doğuyordu.Benimse gece içime...

Karanlıkta dans ederken hiç görmedin beni sen.Sen hiç dans etmedin benimle.Sen yürüdükçe ben arkandan koştum.Koştum yetişemedim.Bak gece nasılda doluyor içime.Bir yıldız daha kayıyor ve ben yine bir dilek tutuyorum.Mâlumun.

Eylül dalga geçiyor gibi benimle.Çok üşümek istedikçe ter basıyor.Henüz yağmurda değmedi tenime.Sahi çok zaman oldu di mi ? Şimdi şerefine kalkardı bi kadeh ve gerisi gelirdi bu eylülde.Biliyor musun ben rakıyı eylülde sevdim.Ne tesadüf ki tam da bugün.Şimdi olsa ne içerdik di mi karşılıklı.Ben mahçup yüzünde kaybolurdum sense şaşkın şaşkın yine bana bakardın.Olsun be.Bırakalım gece benim içime dolsun.Bırakalım özleminden bin düzine daha kırayım kalemlerimi.Bırakalım...



11 Eylül 2016 Pazar

Gündoğana Kadar




Göz kapaklarım ağırlaşıyor bugünlerde.Uyumak istiyorum sen gelene kadar.Sessiz kalışlarımdan yoruldum artık.Yüreğim avaz avaz.Halden düştüğümü gör istemiyorum.Sen beni hep uyuyo bil istiyorum.Eğilmiyorum önünde.Okunacak kitaplarım bir hayli birikti.Açamıyorum gözlerimi.Ayaklarım dahi gitmiyor bir yere.

Eylül geldi.Üşüyorum.En sevdiğim hırkamda yetmiyor ısınmama.Sen gelene kadar uyumak istiyorum.Bir gece kal benimle.Yeniden anlat inandığın o masallara.İnandığın tek kahraman ben olayım istiyorum.Yeniden.Yeniden söyle sevdiğin şarkıları.Bir tek bana.Ve bir tek bana yaz hikayelerini.

Yumuşak tenini ve incecik belini çok özlüyorum bu eylülde.Konuşmasakta olur.Sessizliğinide özlüyorum.Sana dair ne varsa işte...Buram buram tütüyor satır aralarında.Her gece atlıyorum o uçurumdan.Dibinde aşk varsa tutar diye
Kırılıyorum.Her gece her gece.Gündoğana kadar.