Aşkın vakti yok sevgilim..
Ne fazla uzatmaya ne de aceleci olmaya vakit var
Aşkın vakti yok sevgilim.
Atan bir kalbi durdurabilirsin
Fakat duran bir kalbi çalıştırmak ne kadarda zor
Bilir misin ?
Erir bir kalp bekleye bekleye
Zaman aşımına uğrar
Eskiye döndürmek imkansızlaşır.
Uyan artık sevgilim
Çok geç olmadan uyan
Aşkın vakti yok sevgilim
Uyan.
Ben gidiciyim.
Elimden tut sarıl ağla gitme de.
Aşkın vakti yok sevgilim
Ben gidiciyim..
Telefondaki sesin hala bıraktığım gibi
Heycanlı ve aşık.
Birazda ürkek.
Sözcüklerin birbirne çarpıyor
Çenen titriyor çok belli.
İnadın tavan yapmış
Dilin ''özledim''diyemiyor.
Demezde.
Şimdi başkasına aitsin
Başkasına söylüyorsun en sevdiğim o kelimeyi
''Özledim''diyorsun.
Ama olsun..
O'na baktığında sanki bana bakıyormuşcasına baktığını biliyorum
Bir nebzede rahatlatıyor beni
Senin adına üzülüyorum tabi.
Seviniyor muyum? -Hayır
Üzgün müyüm ? Asla.
Öyle birşey benimkisi işte
Boşluğa atılmış bir kalp topu Boşlukta yuvarlanan
Sahip çıkılmayı bekleyen.
Sorun değil
Benmişim gibi sevişmeye devam et onunla
Sana iyi gelen herşey beni mutlu eder
Seni kaybeder.
Yıllar önceydi..
.Küçük bir kızdın;gülümseyen bir fotoğrafla merhaba diyordun dünyama.Ozamanlar çok başka başka birilerinindin ''özgürlüğünü'' yaşıyordun doyasıya.Tıpkı bana söylediğin o söz gibi mesajlar atan sevgililerin vardı.Hepsi sana hem bedenen hem fiziken uzaktı ki günün birinden benden yardım istemiştin.Hani kalbi ''tık tık'' atan bi çocuk vardı.Pardon senin attırdığın o saydam kalbin.Az birşey büyüdün hala aynıydın.Aşk arsızıydın.Çok arsızdın.Ama bir gün olsun kötü bakamadım sana çok küçüktün.Küçük bir kalbin vardı;kırılmış incilmiş paramparça olan.Hep''olsun''dediğim.Küçüktün,farklıydın.Büyüyorsun yavaş yavaş herkes gibi olmaya başlıyorsun.Üzücü!
AZ DA OLSA BİZDE BÜYÜDÜK..
Ellerimiz büyüdü.Kalplerimiz biraz daha kirlendi.Kirletmelerine izin verdik belkide.
Arsızdın.Kalplerine dokunmalarına izin verdin ama bir kez olsun lanet olsun demedim.Onlarla üstükapalı sevişirken sözlerinle mesafeler koydun.Gittikçe büyüdü yollar.Küçük bir erkek çocuğunu büyütür gibi büyüttün.Birgün yollar firar etti.Bir piç gibi dolaştılar birbirlerinede girdiler birbirlerinle seviştilerde.Önemlimiydi ? Asla.
Küçüktün marjinaldin.Gökkuşağının altında oynayan çocuklar gibi renkli kalbe kan pompalayan organ kadar hareketliydin..
-iZLEDİM..
Uzaktan sessizce izledim seni.Nasılda yok ediyordun kendini.Kendine itiraf edemediğin o masum yalanların,o kalp kırıklarınla ne kadar mutluydun.Sanki hiç yokmuş hiç yaşamamış gibiydin.Aynada gülerdin kendine ya da en yakın arkdaşlarına.Bazende ağlardın sen.Sonra yine lanet ederdin o piç kurusuna.Sonra oyunu bıraktığın yerden yine devam ederdin.
Görmezden geldin kaçtın oyaladın kendini.Beni oyaladığını düşünürken hep oyalandın sen.Küçüktün,hala da küçüksün.Ve hala korkaksın.Yollara kızma.Duraklara hiç kızma.Onları sen büyüttün.Korkaklığınla emzirdin onları.
PES Mİ EDİYORSUN ?.
Bu oyunuda burdamı bırakıyorsun ?
- Olsun.
Küçüktün hala da küçüksün ama olsun,yalanlarla gülebiliyorsun tıpkı ablaların gibi kızdığın nefret ettiğin üstüne kusmak istediğin o aptal insanlar gibi..
Merak ediyorsun ya cevap veriyorum.Sen oyunlar oynarken bir köşede durup sana bakıyordum.Seni onlarla izlerken biz gökkuşağının altında danslar ediyorduk,birbirmize gülüyorduk,dudaklarımıza dokunuyorduk.
Neyden haberin var ki,aşık rolünü üstlenmişsin.Sen iyi yazar,oynarsın.
Ama olsun küçüktün hala küçüksün.
Peki şimdi sana ne olucak küçük kız ? Hala küçük mü kalıcaksın yoksa kalbini büyütüp aşk'a atılıcak mısın ?
.( makyaj hiç yakışmıyor sevimli yüzüne bırak kendini,ablaların kötü ablaların kaka ) .
Güneş sanki hiç batmıcakmış gibi bu zamanlarda.Dışarıda yağan yağmur,içi kararmış bulutlarbile engelleyemiyor ışığımı.Yeniden doğuyor gibiyim her saat.Güneş bir günlük süresini doldurup uyumaya hazırlanabilir o dasorun değil.İçimdeki güneş yeni yeni alevleniyor.Söylerim arkdaşlara benden mutlu şeyler yazmamı beklemeyin diye.Ama söylüyorum bakın;içim kıpır kıpır ''aşk sancıları''bunlar.En tatlısından,en mutlusundan.
Böylesine delice hisler hissetmeyeli 3 yıl olmuş.Güneşi yanıma alıpta uyumayalı çok zaman olmuş.Güneşim doğduğunda anladım.Sahiplenmiyorum aslında bakarsanız.Beni ilgilendiren kısmıda kendiside değil.Hissettirdikleri.Ne yalan söyleyeyim özlemişim.Özlenmicek gibide değil.Aşkını aşk için yaşayanlar beni anlayacaktır mutlaka.Ama bir kere aşık olmuşsanız vede canınız cayır cayır etmişse daha bir farklı daha dikkatli yaklaşıyorsunuz.Sakinliğimde bu yüzden.Sakin sakin izliyorum kendimde yaşıyorum.Sahiplenmiyorum kimseyi sahiplenirsem şayet üzülürüm.Üzülmekte istemiyorum bu yüzdendir sakinliğim,bu yüzdendir mutlak mutluluğum.Bu yüzdendir durup durup kendime aynada gülümseyişim.Herşey güzel bu ''güneşin altındaki aşkla''dokunmayın bana böylede mutluyum.
Aşkın vakti yok sevgilim..
