Bu gecede bir öncekiler gibi buruk.Kırık bir yalnızlık.Alışmak ilk başta zor geliyor insana.Önce duvarlar intikam alıyor senden sonra tüm şarkılar.Sonra tanımadığın insanlar.Her bir yabancıda eriyip bitiveriyor insan.Kolay değil.Hem de hiç değil.İlk başları hep zevkli geliyor tenler.Sonrası hep acı.İstinasız.Nefes alış-verişlerin bile inceden inceye kesiliyor.Zaten bu aralar hastayım.Doğum günümede az kaldı.Ama avuçlarımda son sigarandaki küller.Okuduğun en son şiir hala duvarlarımda yankılanıyor.Işıklar hep kapalı.Geleneği de bozmadım üstelik.En ucuz şarapla yalın ayakla evin en sevdiğin köşesindeyim.Tan sayesinde aydınlığa kavuşuyorum.Sonrası uyku.Kocaman yalnız soğuk kırık bir uyku.Hep başımı okşuyorsun rüyalarda.Ama alıştımda sensizliğine.Şimdi gelse diyorum ne yaparım bilmiyorum.Bu perişan halime alışıkta değilsin sen.Gururumdanda ödün vermem ya hani.Neyse ki yaz var.Çok ümitliyim bu yaz.Daha öncekiler gibi.Mavi ozaman daha bir güzel olmuyor mu.Gökyüzü içine çekiyor sanki her şeyi.Ama ya geceleri.Mahşere dönüşüveriyor içim.Saldırıyorum tüm yabancılara.Eskitiyorum kendimi.Sokaklar daha yakından tanıyor artık beni.Sadece onlara şıkım sadece.Ve tüm sözlerim-şarkılarım sokaklara.Sokaklarda benim.Ateşböcekleri de.Yere tüküren bir piç kurusunun tükürüğüde.Biz varız sokaklarda.Ama sen yoksun.Gölgemde yeter.Ama hala içimde bir şeyler yemyeşil.
Gel desende gelemem zaten.Beklerim.Kaçıncı yaz olacak bu yaz sahi ? Sayabildin mi ? Ben unuttum.Yer kalmadı duvarlarımda.Kustum içimi beyaza.Mavide kaçıyor arada benden.Kaç şişe devirdim.Ama yinede beklerim ben.Eskitirim.Yenilirim sana.
Sen dokunduğum en pürüzsüz teni
-sesinde kaybolduğum bir noktasın bedenimde
Telaşlarım-bağrışlarım çağrışlarım susuşlarım.
Kalbimden geçenleri yine tutamadım bu gece
Döktüm beyaza.
Beyaz kaçtı.
Mavi de çok uzak bu gece
Ben hala.
Sen hala
