Siktir Git

Yazmayı benim kadar sevdiğini biliyorum.İyi yazamadığınıda.Bir şeyler yazardın benim sana yazdıklarıma karşı.Hepsine tebessüm edip geçmiştim.Yazarken bile elin okadar korkaktı ki...

En son hikâyen...Yazdın.Bu en iyi hikâyen.Hikayelerimi sevdiğimide artık öğrenmiştin.Ama bu hikâyene hiç gülmedim.Hiçç.

Hikâyenin özeti tam olarak şöyle;sen kendini bulutlara çıkarmış göklerde raks ederken ben ayak seslerinin çıkardığı çarpmayla yağmurlar altında ellerim cebimde seni bekliyordum.Dilimde ezberlediğim,tükürdükçe dilimde nasırlar çıkaran şiirleri haykırıyordum ıslak kaldırımlara.Ben şiirler ezberledikçe sen daha çok tepinmeye başlamıştın.

Daha çok.Her şey daha çoktu.Daha çok yağmur.Daha çok nasır.

Sen görmedin ama ben ağladım.Sana ağladım.Bana ağladım.Kavga bile ettim.Analara küfrettim.Tiksindim kendimden.Ama hâla ellerimde papatyalar vardı.Yollarında beklerken.

Sen güneşi yanına alıp beni karanlığa mecbur kıldığın o pazartesi günü.Saat tam 14.00! Güneşin en tepede olduğu zamanda güneşimi aldın benden.Aralıksız çok güldüm.Duvarlara güldüm.Aynalara güldüm.Anneme güldüm.Ama en çok sana güldüm.

En sevdiğin kelimeyi söyledim arkandan.SİKTİR GİT.Yüzüne söyleyemedim üzülme diye.Ben sen olamadım malesef.Karanlığa güldüm ben.Ortada kalışımın sen haline güldüm ben sevgilim.Hiç acımadan güldüm.

Siktir olup gitmene de güldüm.Nasırlarımın artık canımı yakmadığına da.

s i k t i r   g i t .

Git Artık Sevgilim

Yeniden yüzüne bakabilmek zor bu saatten sonra.Fermanını verdiğim bu hikayeyi yeniden yazmaya taakatim yok güzel sevgilim.Kimlere açtıysan kalbini orda kal.Anladım ki yanım yanın değil.Dudakların ödünç kalbin emanet.Geldiğm yolları yürüyerek aştım.Sen de öyle yap.

Yırtıp attığım sayfaları birleştirsende bir kere yırtıldı artık sayfalar.Midem bulanıyor sevgilim.Gördükçe midem bulanıyor.Ne varsa güzel olan her şey hepsi çöpe atılmayı bekliyor.Kahramanı sensin bu hikayenin.Katili de.Küfretmiyorum sevgilim.Midem bulanıyor.Anlıyorsun değil mi ? Bari son kez anla ve git.Yanım yanın değil.

Başka hikayelere kalem tutuyor elim.Sana değil.Git artık sevgilim.Annene geç kalma.Son kez sarıl öyle git.Kalmasın bir ukte.Kalmasın artık hasret.Ait olduğun o zavallı hayatına git.Çiçek kokan yollar sevgi kokan vücutlar sana göre değil.Öğrendim.Öğrettin sevgilim.

Bak yine midem bulanıyor.Git.

Siyah Balon

Sen ki benim herkeslerden sakladığım ilk aşk izim.Hiçbir ışık aydınlatmıyor şimdilerde geceleri.Gündüzlerinse vay haline.Güldüğün zaman utanan çiçekleri hatırlatmalıyım sana.Kendini hiç sevmeyen sana.Ellerinin soğukluğundan utanan sana.Elini tüm sevgimle ısıtan ben.Ben hatırlıyorum hâla kim olduğunu.Ama sen ? Çoktan yitik bir kahramansın kırık kaldırım taşlarının altında.

Yarım kalmış hikayelerden çoğalıyorum sana.Her bir cümle kalbime atılan bir neşter.Suskunum.Susmayan ben daha önce hiç böylesine susmamıştım.Saksılara ektiğimiz her fidan bana bakıp alay ediyor kimsesizliğimle.Yürüdüğümüz yollar sevmiyor artık beni.Dibime kadar mutsuzum.Mutlu musun bıraktığın saksılarla beni.Gülmüyor.Güneş yüzüme gülmüyor.Yüzüme patlıyor balonlar.Katran karası gibi siyah balonlar.

Siyah Balon

Sen ki benim herkeslerden sakladığım ilk aşk izim.Hiçbir ışık aydınlatmıyor şimdilerde geceleri.Gündüzlerinse vay haline.Güldüğün zaman utanan çiçekleri hatırlatmalıyım sana.Kendini hiç sevmeyen sana.Ellerinin soğukluğundan utanan sana.Elini tüm sevgimle ısıtan ben.Ben hatırlıyorum hâla kim olduğunu.Ama sen ? Çoktan yitik bir kahramansın kırık kaldırım taşlarının altında.

Yarım kalmış hikayelerden çoğalıyorum sana.Her bir cümle kalbime atılan bir neşter.Suskunum.Susmayan ben daha önce hiç böylesine susmamıştım.Saksılara ektiğimiz her fidan bana bakıp alay ediyor kimsesizliğimle.Yürüdüğümüz yollar sevmiyor artık beni.Dibime kadar mutsuzum.Mutlu musun bıraktığın saksılarla beni.Gülmüyor.Güneş yüzüme gülmüyor.Yüzüme patlıyor balonlar.Katran karası gibi siyah balonlar.

Sen Yanımdayken

İçimi kemiren her neyse rahat durmuyor bir türlü.Sürekli bir yürüme isteği sürekli bir koşma isteği.Yazdıkça bitiremiyorum.Yazıyorum yazıyorum sonra siliyorum.İçimin acıdığını hissediyorum.

Sana değil.

Külleriyle bırakıp siktir olup gittiğin anılara acıyor içim.Daha gideceğimiz yüzlerce yer varken iki satıra sığdırıp gitmeni kabul etmiyorum.Hem de bu kadar büyük özlemişken seni.Sen kendi korkuların yüzünden beni harcadın.Önce beni harcadın sonra kendini.Yetmedi anılarıda harcıyorsun ışık girmeyen odanda.Sigara kokan odanda.

Hayır.Kabul etmiyorum.

İki satıra sığdırıp siktir olup gitmeni kabul etmiyorum.Ben hala yollardayım.Bir deste dolu anıyla.O en güzel 1 haftayla.Yeşillerden taş duvarlara koşuyorum.Terliyorum.Çok terliyorum ama hiç kötü kokmuyorum.Yollarım benim hala aydınlık kenarlarda çimler.Bak ben mis gibi kokuyorum.

Sen yanımdayken.

Tükürük

Bu sabah uzatabildiğim kadar uzattım yolları.Km'lerce yürüdüm nefes ala ala.Bitmedi yollar.Ayaklarım önce Galataya götürdü beni.Geniş omuzlarıma ilk ozaman yatmıştın.İlk ozaman özlemeye başlamıştın beni sabahın 07.43'ünde.İlk ozaman düşmüştün aklıma.

Durduramıyordum kendimi.Sürekli ileri diye diye maçkayı buldu ayaklarım.Hani ilk buluştuğumuz yer.İlk oturduğumuz yerin karşısına oturdum hemen.Daha seni görmeden kızdırmayı başarmıştın beni.Bugün yine öyleydim.Kızgın ama sakin.Sakin bir şekilde izledim seni.Bu sefer utanmıyordun benden.Gülerken artık elin ağzına gitmiyordu.Sevemedim bu halini.

Ne kadar anım varsa seninle ilgili topladım bugün.Uzun sürmedi.Tükürdüm geçtiğimiz yollara.Hem de hiç içim acımadan.Ben sığdıramadım senin gibi iki satıra bizi.Anıları topladım.Yaktım gündüz vakti.Teker teker.

O yüzün var ya o yüzün eskisi gibi bahar kokmuyor artık.Baharda açan çiçek gibi değil artık kalbin.O yüzün ellerine sinen iğrenç sigara izmariti kokuyor.Üzerine basıp geçtiğin çiçekler gibi kokuyor artık.Sevgi kokmuyorsun artık.Karanlık kokuyorsun.