Biraz Dinler Misin ?

Bazen kanatlanmak istiyorum..

-Söyleyeceklerim henüz bitmedi.

-Beni biraz dinler misin ?

Güneşin doğmasına az bir zaman var.Odam ılık.Uzun bir aradan sonra ilk defa üşümüyorum.Yabancı yüzlerle karşılaştım bu gece de.İsimleri tanıdık kokuları farklıydı.Heycansızlardı,mutsuzlardı.Sevişmek hepimize iyi gelecekti.Sigarayı sevsem anında bir tane yakardım şu anda.Ne de güzel olurdu.Güneşin doğmasına hala az bir vakit var.Ve benim kanatlanıp uçasım var yüksek mavi beyaz semalarda.Uyuşturucu etkisinde bir şarkı dilimde.Tam söyleyemiyorum bile.Olsun en güzeli de bu olsa gerek.
Güneş pek vurmuyor odama.İnsanlar önünü kapatıyor.Yine insanlar.Her defasında sevdiğim şeylere engel olan ''insanlar''.Bugün Tanrıya dua etmedim annemin sesini duymadım ve kimseye sarılmadım.Her şeye rağmen iyi hissediyorum kendimi.Bazen hakikatın dibine vurmuş gibiyim.Hiçbir siyasi olayla da ilgim yok.
Bütün gece uyumadım.Şarkılar eşlik etti her anıma bir de tanımadığım kokusunu bilmediğim yüzler.Birkaç senaryo döndürdüm kafamda yine ve birkaç film iyi geldi.Sade ve yalnız bir hayat.Bunu hep sevdim.
Birileri çoktan uyanmış olacak birileri yeni uyumuş.Kimisi günaydın sexi yaparken bir diğeri birilerini düşünecek.Birileri birilerinin uyanmasını beklerken ...Güneş henüz doğmadı.Saat epey erken.İlk defa duyduğum bir şarkı çalıyor.Latin sezgileri en sevdiklerimden.Sevdim.
Ansızın bir tebessüm beliriyor yüzümde.Birden mutlu olasım geldi.Mutluyum.Birazdan ılık bir duş alıp güneşi solumak istiyorum.Ve sevdiğim şarkılar kulaklarımda olacak.

Saat 07.31 zaman artık tam vakti.Güneş doğdu.

ODA

Yerine ilk adım attığım an dün gibi aklımda.Sanki sihirli bir ormana açılan bir pencereydi.Karşımda duran turuncudan bozma bir renk yanında uzun ama anlamlı bakan o ağaçlar.Arka sokaktan gelen sesler.Her şey aklımda.Kartonpiyerin ise 2.bir sihirli kapı gibi gelmişti bana.Neler yaşadık sesinle ne yaramazlıklar ne kaçamaklar yaptık bir sen bir ben biliyoruz.Bazen herkese yalan söyledim ama gerçeği hep sen biliyordun.Sana güveniyordum çünkü sen konuşamazdın.Sadece dinlerdin.Bazen insanlardan istediğim gibi.Ama onlar hiçbir zaman bunu beceremedi.Az buz şeyler mi kattın bana.En çok istediğim şeyin heycanını hayalini ilk günlerini ve ayrılıklarını seninle tattık.Sessizdin duvarlarınsa ılık.Yani istediğim gibi.Şimdi gidiyorum senden istemeden ama bir okadarda istekli bir şekilde.Beyaz kartonpiyerini özleyeceğim.Bana verdiğin o yıldızları.Benimle her şeyi yaşadığın için ılık duvarların hep aklımda  olacak.Hep senden başkaları olacak ama senin yerini onlarla kıyaslayamayacağım bile.Sen bana gökyüzünü verdin ben ilk önce sana güldüm.Önce sana kızdım ama sen hep dinledin.Konuşamazdın.

Yeni sahiplerin umarım sana iyi bakarlar.O sihirli kapıdan umarım onlarıda sokarsın.Ama biliyorum herkes anlamaz bunu onlar sadece seni kullanır,yaşamazlar.Sihrini,gökyüzünü hiç kaybetme oda.

Ben Her Sabah Sana Uyandım

O günden beri her sabah aynıydı ve bu sabahta hiçbir şey değişmedi.Ben her sabah sana uyandım sen yoktun.Hayallerim vardı ama sesin yoktu.Anılarım yine başucumda seyre dalarken ben yine uyku sersemi bir şeyler mırıldanıyordum özlediğime dair.Gerisini hatırlayamıyorum.Banyodan su sesleri geliyor umursamıyordum.Yine yabancı biri olsa gerekti.Muhtemelen senin bir gram özelliğini taşıyan ya da benzemese bile yüzünü sana benzettiğim biri.Çünkü o günden beri herkes sana benziyordu.Onun öncesinde sadece sen vardın benzerlerin yoktu.Herkes sen gibiydi sanki seni yaşatmaya mücadele ediyorlardı.Komik değil mi ya da deli saçması herkes senken kimse sen değildi.Sadece her kadında seni yaratıyordum.Ömürleri sadece bir geceydi.Sabahsı sen olmadığını farkediyordum.Çünkü ben her sabah sana uyanıyordum.
Acaba hala eskisi gibi mi yüzün,gülüşün haberim yok.Sana sarılmak isteyişim her geçen gün daha çok artıyor.Gelsem yanına sana sarılsam red etmezsin biliyorum.Ama gelipte gidememek var.Oysa ben sana böyle aşığım.Seni özlemeyi seviyor geceleri sana yazıyorum.Senin bunlardan bile haberin yok.Olmayacakta.Olmasında büyü bozulur.
Yine bir sabah ve yine aynı senaryo.Ben her sabah sana uyandım sen yoktun.Sesin yoktu.Hayallerim vardı anılarım başucundaydı.

Karanlık Odalar

İçimdeki kanat çırıpınışların seslerini duyar gibiyim.Gözlerim daha renkli bakıyor artık.Gökyüzünü bukadar parlak görmeyeli uzun zaman olmuş.Ah ne kadarda özlemişim maviyi.Yıldızlar daha belirgin artık,sesleri kalbimde yankılanıyor.Daha bir neşeli sanki çocuk sesleri.Günaydınlar artık hep benim.Sabah güneşi daha bir canlı daha bir sıcak iliklerime kadar mutluluk sızıyor karanlık odalarıma.Artık şarkılarda benden yana.Gülerek yollarda yürümeyi bile özlemişim insanların ''bu salak neden gülüyor''bakışlarına aldırmadan.

Her nefes bir mutluluk gibi gözlerimden okunuyor.
Fotoğraftaki yüzlerin hepsi bir olmuş gibi gülümsüyorlar.
Ve kulaklıkta o en sevdiğin dans şarkısı.
Yollar senin pist şekline bürünüyor gözlerimde ahmak bakışlara aldırmadan dans figürleri 1 2 3 4 diye.
Gökyüzü biraz daha mavi ve biraz daha.
Damlıyor karanlık odalara.

Zaman

Zaman karşılaştırır mı dersin yine bizi en özlediğimiz zamanda.Bir gece olsun gece mavisi parlasın ve bol yıldızlar.Bir sokakta olalım ve kimse olmasın kelebekler olsun bir de ama ömürleri günlük değil zamanları sınırsız olsun.Sarılmak için deli olduğumuz günlere geri dönelim derim.Sanki olanlar olmamış sadece ikimiz olsak o anda.Sonra kaldığı yerden devam etse hayat.

Bir sürpriz olsun mesela sen bilmeden beni arasan ben ilk konuşmamız gibi heycanlansam ama sen beni rahatlasan ve yine uykum geldi hadi uyuyalım desen ben uyumamak için seni zorlasam ve uyuya kalsan.Ben yine sana kızsam telefonu kapattıktan sonra hemen özlesem seni.

Oluru var mı dersin bunları ? Özlesek bile birbirimizi özlemek çare olmuyor.Ölüleri yeniden diriltemeyiz.Dener gibi olmuştuk ama bin defa ölmüştük.Zaman zaman sadece zaman gelip geçer kırar döker.sadece zaman zaman.