Temmuz Sonu

Temmuz sonuydu.İlk kez değmiştim tenine.İlk boynuna dokunuşumdu.Fısıldamaların hala yankılanır kulaklarımda.Herkesten saklayıp birbirimizi boş bir odada bir olmuştuk.Saçların omuzlarına dökük siyah elbisen dün gibi aklımda.Her bir dikiş izi bile.Sevmediğimiz şarkılar çalıp duruvermişti.Aldırmamıştık.Dudakların derin bir deniz gibiydi.En çok köprücük kemiklerini severdim.Güzeldi.

Lavanta kokuyordu çarşaflar.Odaya sızan yakamozun yansıması boş çerçeveye vuruyordu.Ürkektin.Bir okadar heycanlı.

Kalbinin atışı müziği bastıracak kadar hızlıydı.

Her şey dün gibi sevgilim.Her saniyesi aklımda.İlk kez birine teslim oluşumuzun üzerinden epey zaman geçti.Saymadım.Ama aklımda.

Bilmediğim kumsallarda özgürlüğe koşar gibi adımlarım.Yoksa seni özlediğinden mi ya da unutmak istemediğimden dolayı mı bu hırçınlığım ? Dalgalarla yarışım ? Nefes alıp-verişim?Dur diyebilmeliydim sana o gece.Yine bir temmuz sonu geri gelebilmeliydin.

çok kırılmadı mı kanatların?

çok özlemedin mi sen de ?

peki yazdığım onca mektup ulaşmadı mı ellerine?

sahi hiç özlemedin mi ?