4 Ocak 2011 Salı

O Masal.

Tanr
ı ellerini çekmişti artık..Kanayan bir kalp vardı gülüşlerle bezenmiş mutluluk tablasonun pastel renkleri altında elleri vardı bir başkasının ellerine değen... hala sözcükleri vardır haykırmak istercesine.Sanki sanki birşeyler düğüm olmuştu boğazlarında konuşamıyordu..Gökyüzü çok karanlıktı.Ama sakin..İçinde bir çocuk ağlıyordu,Yapma gel diye.Ama sağır olmuş kulakları duymuyordu.Birileri vardıhala içinde eriyen kar tanesi gibi.Susadıkça kalbini eritiyordu.Gözleri kamaşmıştı onsuzluktan,her güzele sarılıyordu elleri onu arıyordu şüphesiz bir elleri vardı kimsesiz.nefesini hissediyordu hala ensesinde.O ilk baktığı anı nasıl unutabilirdi ki .. O kadar güçlü müydü ki beyni.Sonunda yenik düştü erittiŞimdi yapayalnız bir yabancıyla açmış kanatlarını onu sevmeye çalışıyor.O da biliyor kendini kandırıyor.bir ümit onu unuturumda bunu severim diyor.Ve her gece uyumadan önce bir masal dinliyor kulakları o masal ''yalan''.O masal aslında hiç yok.

1 yorum: