SES

Yıllar sonra çocukluk anılarımdan kalktın geldin bir geceme.Sonbaharada çok az kaldı.Ama sen aralıksın sevgilim.Zamanın var demek isterdim.Zamansızmışsın yıllar sonra öğrendim.Yıllarca taşıdıktan sonra birgün kayıp gittin kalbimden.Gidişini bile hissedemeden.Ve şimdi tekrar misafirsin geceme.Yıllar sonra ama çok farkla.Saçların.Saçların eskisi gibi değil.Açık tondan koyu renge geçiş yapmışsın.Yakışmış diyemem ama çokta kötü değil.Yıllar sonra adını fısıldadım fotoğrafına.Özlemiş olamazdım seni.Özledimde diyemiyorum.Ama seni aniden görmek hoşuma gitti.Hala etkisindeyim.İçimde bir şeylerin uçtuğunu hissettim.Ve bizi hayal ettim.

Sıcak şirin ufak bir kafede oturuyoruz.Yağmur sağanak.Yıllardır istediğim şey olmuştu.Sen karşımdaydın.Eskisi gibi olmayan samimiyetsiz gülüşünle gülümsüyordun.Bense karşındaki utangaç tavırlarımı atamamıştım.Eğleniyor gibi görünüyorsun.Tekte istediğim buydu.Bir kere seni dinlemek.Bir kere kendimi anlatmak.İşte oluyordu ansızın girdiğin geceme.Ne kadar yakın olsanda bir okadar yabancıydın.

Her seviştiğin adam senden bir şey götürmüş olmalı.Bu kadar yorgun değildin.İyi de sayılmazdın hiçbir zaman ama aşıktım.Fazlasıydı belkide.Ama yine de kötü sayılmazdın.En azından fikrimde gecemde sen vardın.


Kaç sene oldu.Eskide kaldı,geride kaldı.Bir fotoğraf var eskisi gibi olmadığına dair kanıt.O yok,biri var sanki ona benzeyen yine o değil.Yine o olmayan.