4 Eylül 2012 Salı

Çıplak Sonbahar

Bazen her şey olduğu gibi kalır.Gözlerini kapadığında bir geceye,sonbahara sarılarak uyanırsın.Ilık manik depresifliğin kokusu cezbeder.Biri olmuşsa kalpte;güzel,acı,sessiz bir merhaba dersin.Mutlaka bir şarkı takılmıştır peşine.Sözcükler yetersiz kalıyorsa bir ordu dolusu sonbahar şarkıları damarlarında dolaşır.Bazen hiçbir şey yapmazsın her şey olduğu gibi kalır.Ve bazı şeylerin üstü örtülür.Sarı yapraklar dökülüverir mevsimlik paltona.Sarıldığın tek şey sonbahar şarkıları olur.Ve kapalı gökyüzü.Gülüşlerin bile sessizleşir.Ruhun,kimseye duyurmadan dans eder sokaklarda.Kalabalık üşüyen sokaklarda cesaretli isen üşümeden dolaşırsın.Mevsim sonbahar nemli kaldırımlar ve şarkılar.

Adımlarının anlamı olmayabilir eğer birine gitmiyorsan ve şanslıysan kaymazsın ıslak kaldırımlardan.Binlerce insan içinde şarkıların ve sen varoluveriyorsun.Uyandığında kimse olmuyor.Ya sabah ayazına kalıyorsun ya da uyanıyorsun.En güzellerinden biri de bu;çıplak hür ve sonbahar.

Aşk yaşamak için olmasa gerek.Aşık olunmak içindir tüm dökülen yapraklar.Tüm saflığıyla anadan doğma.Ve tene geçen tüyleri ürperten ılık rüzgar.Söylenen her şarkı her şiir yazılan her nesir.

Mevsim sonbahar çıplak hür.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder