O'na Ait

İçimdeki sızıyı kustum tam kalbinin ortasına.Şaşkın dinliyordu.Üşüyordum.Üşüdükçe daha fazla sarılıp daha fazla öldürmek istiyordu beynim.Saatlerce konuştum.Gece bitmiş arşa kalkıyordu kalbim.Anadan doğma gibiydi ruhum.O hala çok güzeldi.Uzun uzun baktım.Bana ait olan dudaklarının kanı çekilmişti.Belli ki değmemişti kimse ona.Beni bir kenara atıp yapamamıştı oda.Eriyordum karşısında.Artık savunmasız egomu yere sermiştim,üstüne basıp tükürüyordum.

Sessizliğini bozup

-sus artık dedi.Öyle güzeldi ki sesi her yeri aydınlatmıştı.Ellerim uyuşmuştu.Öpmek istiyordum kırdığım en güzel yerlerinden.Öylesine çok özlemişim ki sesini tenini kokusunu.Yetmiyordu kelimeler eller yetmiyordu.İçimde büyüttüğüm her şey onundu.Tüm o içime sığdıramadığım her şey.

Eğildi yere "otur" dedi.İnce parmaklarıyla yüzümü çiziyordu.Gözlerimi alamıyordum.Beynim durmuş kalbimle hareket ediyordum.Kokusu yüzümdeydi artık.

Bitmiyordu içimdekiler.Ne yapsam dahada fazla çoğalıp yine vuruyordu en olmadık zamanlarda.Eskisi gibi de değildim.Direnemiyordum.Bitmiştim artık.Attığım her adım ona ait.Söylediğim her söz her şarkı O'ydu.Çok güzeldi.Ay sessiz denizler çekilmişti.

Bıraktı hüznünü içini onunla doldurduğum her yere.Yerler hasret kokuyor artık.Duvarlar şiir.

Dibine Kadar

Silip yeniden yazmak bir hikayeyi tam da kalem kırılmışken.Ağır.Sözcükler çok ağır.Kan kokuyor sofram artık.Aç kurtlar kemiriyor ruhumu.Her cumartesi.Sisler çöküyor gözlerime kör oluveriyorum kalabalıkta.Sesimi duyan yok.Ellerim değiyor ellere.Sonra bir sarma sigara.Öpüyorum görmediğim birini kasıklarından.Çilek kokuyor herbirinin elleri.Soğuk.Dişlerimi sızlatıyor.Sözlerini anlayamadığım o aptal şarkılara gülüyorum dans ediyorum.Herkes bana bakıyor aldırmıyorum.Daha çok sertleşiyor adımlarım.Koşar gibi kaçıyorum.Meze oluyorum çirkin suratlara.İmanım gevriliyor sadakatsizlikten.Yine utanmıyorum.Bataklıktayım.Dibine kadar.Dibine kadar yalnızım kırık duraklarda.Çatlamış dudaklarda.Cümlesi bitmemiş,yarım kalmış şiirler kadar.Hem de dibine kadar 

Matmazel

İçimde hergün ölen çocuklar var matmazel.Hem de hergün.Gündoğumuyla başlıyor geceyle bitiyor.Hergün yeniden ölüyorum.Her gün yeniden seviyorum.Ben pes etmedikçe daha çok vuruyor hayat.Tükürüyor suratıma.Utanmıyorum.Gülüyorum,onuda seviyorum öyle her şeyiyle.Biliyorum.Sevmezsem başedemeyeceğimi biliyorum.Kara büyü gibi ensemde.Yastığımda yorganımda.Büyüyorum.Her gece büyüyüp daha fazla ölüyorum matmazel.Renkleride seviyorum.Karanlık koridorlardan yankılanan topuk seslerinide.Mutluyum ama matmazel çünkü ben seviyorum.Eğmiyorum başımı siliyorum tükürükleri.Ama yağmurlar kuruyor matmazel.Yağmur nasıl kurur dimi matmazel yağmur bu kurumaz.İşte bende böyleyim matmazel.İçim koca bir yağmur.Diniyor ama hiç bitmiyor.