Sen Yanımdayken

İçimi kemiren her neyse rahat durmuyor bir türlü.Sürekli bir yürüme isteği sürekli bir koşma isteği.Yazdıkça bitiremiyorum.Yazıyorum yazıyorum sonra siliyorum.İçimin acıdığını hissediyorum.

Sana değil.

Külleriyle bırakıp siktir olup gittiğin anılara acıyor içim.Daha gideceğimiz yüzlerce yer varken iki satıra sığdırıp gitmeni kabul etmiyorum.Hem de bu kadar büyük özlemişken seni.Sen kendi korkuların yüzünden beni harcadın.Önce beni harcadın sonra kendini.Yetmedi anılarıda harcıyorsun ışık girmeyen odanda.Sigara kokan odanda.

Hayır.Kabul etmiyorum.

İki satıra sığdırıp siktir olup gitmeni kabul etmiyorum.Ben hala yollardayım.Bir deste dolu anıyla.O en güzel 1 haftayla.Yeşillerden taş duvarlara koşuyorum.Terliyorum.Çok terliyorum ama hiç kötü kokmuyorum.Yollarım benim hala aydınlık kenarlarda çimler.Bak ben mis gibi kokuyorum.

Sen yanımdayken.