Ne kadar ayıp diyecekler daha çok seveceksin.Kırılmış yerlerinden öpeceksin.Sarılacaksın yeniden soğuk ayaza.Rakı dahada çok içini yakacak.Dumanlar tüttüreceksin kırıldığın yerlerine.Göğsüne dolacak şarkılar.Yüzün eskiyecek.Hikayen eskiyecek küseceksin kendine ona.Naz yapacaksın sevdaya.Sevdaya dair ne varsa bekleyeceksin anlaşılmayı.Ama seni ne sevdan anlayacak ne de anlatabileceksin kendini.Üşeyeceksin bir şubat akşamında.Arnavut kaldırımlarında koşacaksın sevdana.Kimse olmayacak.Gece içine dolacak dolacak patlayacak kalbin.Yorulacaksın.Yere yığılacak cümlelerin.Islanacaksın.Sokak kaldırımlarına bakıp onu göreceksin.En son sana nasıl dokunduğunu sarıldığını hatırlayacaksın.Öyle bir yanacak ki canın inanmayacaksın bir daha.
Büyüyeceksin onların elinde.Duygularının nasıl eridiğine şahit olacaksın.Geçmişede dönemeyeceksin ama unutacaksın.Tokat gibi sana çarpacak sevdan.Ne ağlayabileceksin ne gülebilceksin.Olduğun yerde ölümü bekleyeceksin.Öldüğünü bileceksin ama ölemeyeceksinde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder