Ve Bir Sabah Uyandığında

Bazen çok özleyeceksin
Bazen elin mektuplara gidecek
Bazen yollara vurmak isteyeceksin kendini yollar hep boş olacak.
Bazen avazın çıktığı kadar bağırmak isteyeceksin boğazın düğümlenecek bağıramayacaksın.
Bazen kendinden çok utanıp yastıklara gömüleceksin.

Bazen ona gitmek isteyeceksin.Ayakların gitmeyecek.İçinde kopanları onarmaya çalıştığında canın her defasından biraz daha fazla acıyacak.En mutlu anında aklına gelip içtiğin suyu bile zehir edecek.Her tende oymuş gibi sevişeceksin geceleri.Konuştuğun insanlar hep O olacak.Oysa O çoktan ölmüş olacak.
Durup düşüneceksin bazen ;şuanda bir başkasıyla gülüp eğleniyorsa ya da seni hatırlamayacasına sevişiyorsa yağmur bir kez daha yağacak.İçindeki alev sönmeyecek.Geceler daha uzun güneş hiç doğmayacak gibi olacak.

Aylar kovalayacak birbirlerini.Günler birbirinin aynı.O kadın hiç ölmeyecek sadece üstünü örteceksin.Attığın her adım onun yüzünü görmek pahasına olacak.Belki son defa son bir defa sarılmak isteyeceksin.O seni hatırlayamayacak.

Ellerin hep ona titrerken o başka kollara sarılacak.Canın acıyacak geceler uzayacak.Yastığın sırılsıklam olacak.Sakalların uzayacak.Şarkılar hep ona açılacak.Her ses o olacak.


Ve bir sabah uyanacaksın.Bütün izler silinmiş adını bile hatırlayamaz olacaksın.Artık her şeyin yeni bir adı olacak renklerin güzelliğini farkedeceksin.Gecelerin aslında can acıtmadığını anlayacaksın.Güneşin daha bir parlak daha başka güzel kokuların olduğunun farkına varacaksın.

Ve bir sabah uyandığında...